Η αντίσταση δεν πάει δύο μήνες διακοπές το καλοκαίρι...

Ποιός ανάμεσά μας μπορεί να ισχυριστεί πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ιδανικό; Θα ανταποκρινόταν, μάλιστα, καλύτερα στην πραγματικότητα εκείνος που θα έλεγε πως είναι για γέλια και για κλάματα. Και γι' αυτό, φυσικά, δε φταίνε μόνο όσοι όλα αυτά τα χρόνια σπαταλούσαν τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού για κανόνια αντί για σχολεία, πίσω από τα οποία κρύβονταν μίζες δισεκατομμυρίων, αλλά κι εκείνοι που υποτίθεται πως υπηρετούσαν τη δημόσια εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί ποτέ δεν αμείβονταν σε αυτήν τη χώρα όπως άξιζε στο λειτούργημά τους, πόσω μάλλον σε σύγκριση με άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες θεωρητικώς τουλάχιστον έχουν μικρότερη χρησιμότητα στο κοινωνικό σύνολο αλλά "τύχαινε" να είναι "πράσινα" ή "γαλάζια" παιδιά. Οφείλουν, όμως, σήμερα να αναλάβουν και οι ίδιοι τις δικές τους ευθύνες για την απαξίωση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας κι αυτό γιατί αρκετοί με την αδιαφορία τους, τον ωχαδερφισμό, τη νωθρότητα και το μικροαστισμό τους μεγάλωσαν γενιές και γενιές στην ουσία αγράμματων και ταξικώς ασυνείδητων πελατών τού κομματικού συστήματος κι όχι πολιτών...

Προφανώς και η κυβέρνηση δεν έχει στο μυαλό της την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος με τις αλλαγές που φιλοδοξεί να περάσει. Το μυαλό της βρίσκεται απλώς στο να εξοικονομήσει χρήματα για να γλυκάνει τους τοκογλύφους και να προωθήσει την ιδιωτική παιδεία. Πού ήταν, όμως, οι "αγωνιστές" εκπαιδευτικοί όλο το καλοκαίρι, όταν και σχεδιαζόταν η περαιτέρω απαξίωση της δημόσιας παιδείας; Δικαιολογημένα σήμερα απεργούν, αλλά θα ήταν πολύ πιο πειστικοί απέναντι στο κοινωνικό σύνολο αν τη μαχητικότητα που επιδεικνύουν τώρα την επιδείκνυαν και κατά το δίμηνο των διακοπών τους. Τα προβλήματα δε λύνονται με μακροβούτια, αλλά με συνεχείς αγώνες, χειμώνα καλοκαίρι, εργάσιμες ημέρες κι αργίες. Σε διαφορετική περίπτωση διευκολύνεται πολύ το έργο εκείνων που επιδιώκουν συνεχώς τον ταξικό εμφύλιο, άλλως πως κοινωνικό αυτοματισμό, να μιλούν στο λούμπεν πόπολο για προνομιούχους και κατάργηση συντεχνιακών προνομίων. Συμπαρατάσσομαι, επομένως, με μια απεργία διαρκείας των εκπαιδευτικών, μόνο που οι δρόμοι πρέπει να είναι γεμάτοι με επαναστάτες και τον Αύγουστο, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα...

Αναρτήθηκε από vromostomos