του Γιώργου Δελαστίκ
Αναπότρεπτη είναι η εκλογική ήττα της ΝΔ και των υπολειμμάτων του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές – άρα και η απομάκρυνση από την εξουσία της επαισχυντης κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, της πιο αντιλαϊκής κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα. Η εκτίμηση για τη βέβαιη ήττα της Δεξιάς όμως ισχύει υπό μια θεμελιώδη προϋπόθεση: ότι οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν υπό ομαλές συνθήκες. Δεν θα είναι δηλαδή –τηρουμένων φυσικά των αναλογιών, δεδομένου ότι βρισκόμαστε πια σε διαφορετική εποχή– εκλογές βίας και νοθείας, όπως εκείνες του 1961 που έδωσαν με πραξικοπηματικό τρόπο για τελευταία φορά προδικτατορικά την εξουσία στη Δεξιά.
Υπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο σημείο. Η ιστορική πείρα της
Δεξιάς λέει ότι μια χαρά εξελίχθηκε τελικά το εκλογικό πραξικόπημα του 1961 για τα συμφέροντά της. Την κράτησε στην εξουσία ως τα τέλη του 1963 και παρά τη σαρωτική ήττα της τον Φεβρουάριο του 1964 από την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου ξαναπήρε την εξουσία ουσιαστικά το καλοκαίρι του 1965 με την εξαγορά και την «αποστασία» δεκάδων βουλευτών της Ένωσης Κέντρου που μεταβλήθηκαν σε πολιτικά όργανα του παλατιού και της CIA. Η δικτατορία των συνταγματαρχών που ακολούθησε την αποστασία ήταν δικτατορία της Δεξιάς, δηλαδή ομοϊδεατών της. Η θριαμβευτική επάνοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως «εθνοσωτήρα» έδωσε ακόμη επτά χρόνια εξουσίας στη Δεξιά, άρα μια χαρά πήγε η εκτροπή! Μπορεί κανένας πολιτικός παράγοντας της σημερινής Δεξιάς να μην το ομολογεί δημόσια για ευνόητους λόγους, αλλά κοινή πεποίθηση των στελεχών της Δεξιάς είναι πως… δικαιώθηκαν πλήρως οι οργανωτές του εκλογικού πραξικοπήματος του 1961 και της αποστασίας του 1965, κάνοντας μεγάλο καλό στην παράταξη της Δεξιάς πριν και μετά τη δεξιά δικτατορία των συνταγματαρχών!
Βάσει αυτής της ιστορικής πείρας, το ερώτημα που αναφύεται σήμερα είναι αν μπορούν να υπάρξουν πολιτικές συνθήκες που θα εξανάγκαζαν την πλειοψηφία του λαού ή εν πάση περιπτώσει μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων ικανή να αλλάξει το εκλογικό αποτέλεσμα να μην ψηφίσουν Αριστερά και να ψηφίσουν ψυχαναγκαστικά και παρά τη θέλησή τους υπέρ της ΝΔ, που τους εξαθλιώνει και τους καταστρέφει τη ζωή, νομίζοντας ότι ψηφίζοντά την αποτρέπουν κάτι ακόμη χειρότερο από την οικονομική τους καταβαράθρωση. Οι μηχανισμοί της ΝΔ πρωτίστως και του ΠΑΣΟΚ δευτερευόντως, μαζί με τα φερέφωνά τους στα κάθε είδους μέσα ενημέρωσης, προωθούν για το σκοπό αυτό τη θεωρία των «δύο άκρων» όχι γενικά και αφηρημένα αλλά για να ισχυριστούν ότι αυτά τα δύο άκρα…«μας οδηγούν σε εμφύλιο»! Στην πραγματικότητα πρόκειται περί γελοιότητας. Εμφύλιοι πόλεμοι γίνονται πρωτίστως για αλλαγή κοινωνικού συστήματος ή για κορυφαίες συγκρούσεις περί της μορφής του πολιτεύματος μέσα στο ίδιο σύστημα, αν π.χ. θα έχουμε μοναρχία ή δημοκρατία σε μια αστική χώρα. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξει ότι σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει Αριστερά έτοιμη να εγκαθιδρύσει… σοσιαλιστικό σύστημα, έχοντας ήδη κατακτήσει τους αναγκαίους κοινωνικούς συσχετισμούς και αποφασισμένη να πάρει και τα όπλα, αν οι αντίπαλοί της επιχειρήσουν να την εμποδίσουν με πραξικοπηματικό τρόπο να πάρει την εξουσία. Ούτε ως ανέκδοτο δεν λέγεται αυτό. Εμφύλιοι δεν γίνονται επειδή ένα ανθρωπόμορφο κτήνος της Χρυσής Αυγής έσφαξε τον Παύλο Φύσσα στην Αμφιάλη κι ένας επαγγελματίας δολοφόνος σκότωσε εν ψυχρώ δύο μέλη της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο.
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τον κοσμάκη. «Καλύτερα εξαθλιωμένος οικονομικά αλλά ζωντανός παρά σφαγμένος από το χέρι του αδελφού μου» σκέπτεται ενστικτωδώς ο άνθρωπος του λαού. Σε αυτό ποντάρει η κυβέρνηση. Αν καταφέρει λοιπόν η ΝΔ, με την καταλυτική βοήθεια των μέσων ενημέρωσης, να ταυτίσει στη λαϊκή συνείδηση των πιο καθυστερημένων πολιτικά κοινωνικών στρωμάτων την ψήφο στην Αριστερά με τον… «εμφύλιο» (!), τότε συνειρμικά η ψήφος προς τη ΝΔ προβάλλει ως «το μικρότερο κακό». Αυτή είναι η λογική του πρωθυπουργού και των συνεργατών του στο Μέγαρο Μαξίμου. Νομίζουν ότι με τον εκβιασμό αυτό θα κατορθώσουν να κρατηθούν στην εξουσία φοβίζοντας τον κόσμο ότι, αν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, θα… «γίνει εμφύλιος» (!!!). Φανταστείτε τι… ανθρωποσφαγές θα γίνουν, αν τολμήσει να ψηφίσει ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι υπέρ της παραμονής ακόμη και στο ευρώ, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και απλώς φιλοδοξεί να διαχειριστεί δικαιότερα το αστικό σύστημα – και μάλιστα συνεργαζόμενος κυβερνητικά με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τη ΔΗΜΑΡ ή κάποιο «αντιμνημονιακό» απολειφάδι του ΠΑΣΟΚ! Ο πολιτικός παραλογισμός της Δεξιάς στο απόγειό του από μια ομάδα που έχει… ταμπουρωθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και εμφορείται από εμφυλιοπολεμική νοοτροπία της Δεξιάς του 1950!
Χρειάζεται όμως προσοχή από τη «ναρκωμένη» Αριστερά της «συνταγματικής νομιμότητας» που βαυκαλίζεται από αυταπάτες ότι θα πάρει ο Τσίπρας την εξουσία με την ίδια άνεση που την πήραν ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου – περιμένοντας δηλαδή και μην κάνοντας τίποτα. Η κυβέρνηση Σαμαρά θα αποτύχει παταγωδώς να κρατήσει την εξουσία. Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει ότι δεν είναι τρομερά επικίνδυνη και αδίστακτη για την Αριστερά, πρωτίστως τη ριζοσπαστική. prin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου