Για ποιον να σπαταλήσω αφοβισιά;
Για το αγελαίο πλήθος που χρόνια ζει όλο ξιπασιά;
Ούτε φτυσιά. (B.D Foxmoor – Λαός Λερός και στα βάσανα Λερός)
Πριν λίγο γύρισα από το συλλαλητήριο, ένα συλλαλητήριο στο οποίο να “ταν 4000 άτομα; Ίσως να λέω και πολλά …
Ο Σαμαράς και οι εμετικοί του βουλευτές γελάνε στο άκουσμα της λέξης Λαός, έτσι ξεδιάντροπα, μέσα στο κοινοβούλιο.
Και πολύ καλά κάνουν. Ναι, και πολύ καλά κάνουν!
Που είναι οι άνεργοι; Που είναι οι απολυμένοι; Οι πεινασμένοι; Οι αγανακτισμένοι; Που είναι ο ελληνικός λαός που ζει στην εξαθλίωση σήμερα; Μέρες τώρα θα έπρεπε να είναι έξω. Να είναι έξω στους δρόμους! Έπρεπε να “χαν κυκλώσει τη Βουλή και να μην τους άφηναν να πάρουν ανάσα. Έπρεπε σήμερα το Σύνταγμα να ξεχειλίζει από κόσμο και από οργή.
Αντ” αυτού, οι καφετέριες ήταν γεμάτες, τα γήπεδα ήταν φίσκα. Η νεολαία μας αντί να συρρέει στο Σύνταγμα, βόλταρε ή άραζε στον καναπέ της. Στο Σύνταγμα είδα ελάχιστο ποσοστό της νεολαίας. Λίγο πριν φύγω κάθισα στο πεζούλι. Ένας άντρας μεγάλης ηλικίας μου ζήτησε να τον βοηθήσω να κάτσει. Ήταν περίπου πέντε ώρες εκεί μαζί μας. Η ηλικία του; 74 ετών! Και ήταν εκεί. Ήρθε εκεί να αγωνιστεί. Να αγωνιστεί για τα παιδιά και τα εγγόνια του, για την αξιοπρέπεια τη δική του, της οικογένειας του και του ελληνικού λαού. Για την δημοκρατία και για την ελευθερία μας.
Θα το πω για ακόμη μια φορά και πλέον πιο συνειδητοποιημένα από ποτέ: Λαός Λερός και βολεψάκιας. Λαός λερός και στα βάσανα λερός. Σας βαρέθηκα … σας σιχάθηκα. Είστε άξιοι της μοίρας σας … Και μην ακούσω ξανά κανέναν να παραπονιέται για την κρίση, για την φτώχεια, για την ανεργία, για τον εξευτελισμό μας. Όταν δεν πολεμάτε, όταν δεν αγωνίζεστε για τίποτα από αυτά, θα συνεχίζετε να τα βιώνετε, και θα την πληρώνουμε και όλοι οι υπόλοιποι μαζί με σας, όπως συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό.
Αράξτε στον καναπέ σας Ελληνάρες μου, άλλωστε, πλησιάζει ο καιρός που θα σας τον πάρουν κι αυτόν, και τότε να δούμε τι θα κάνετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου