Η βία
Η βία μπορεί να προέλθει από οποιαδήποτε αντιμαχόμενη πλευρά, μα πριν την καταδικάσεις σκέψου:
Η απόλυση από την εταιρεία που εργάζεσαι είναι βία και είναι πάντα μονόπλευρη.
Ο μειωμένος μισθός, ο μισθός της πείνας, είναι βία και είναι η μια πλευρά που τον επιβάλει.
Η σύνταξη χαρτζιλίκι είναι βία, μα τις συντάξεις η μια πλευρά τις ορίζει.
Το κομμένο ρεύμα είναι βία και μόνο η μια πλευρά το κόβει.
Η έξωση απ το σπίτι σου είναι βία, η κατάσχεση του σπιτιού σου είναι βία και μάντεψε, μόνο η μια πλευρά κάνει κατασχέσεις.
Το να μην μπορείς να πας το παιδί σου στο γιατρό είναι βία, να μη μπορείς να πάρεις τα φάρμακά σου και να αργοσβήνεις είναι βία. Δεν την ασκούν και οι δύο πλευρές, πάντα η μια.
Το άδειο τραπέζι στο σπίτι είναι βία και μόνιμα πεινάει η μια πλευρά μονάχα.
Το χαρτόκουτο για στέγη είναι βια. Πια πλευρά λες να κοιμάται στους δρόμους;
Το να σου μολύνουν το χώμα που πατάς για να βγάλουν χρυσό είναι βία, το να σου κλείνουν το στόμα γιατί είπες πολλά είναι βία, το να σου κλείνουν την ΕΡΤ είναι βία, το να σε μαχαιρώνουν γιατί τους κατηγορείς για βία, είναι βία, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ.
Όταν σε καλούν να καταδικάσεις, σε καλούν να συμφωνήσεις στην τιμωρία σου που αντιστάθηκες. Σε καλούν να χειροκροτήσεις την προσαγωγή σου, την σύλληψή σου, το ξυλοφόρτωμα, την καταδίκη σου, τον θάνατό σου. Σε καλούν να δώσεις άφεση στα εγκλήματά τους και να πνίξεις τις κραυγές του πόνου σου. Σε καλούν να υποταχθείς, να μείνεις δούλος τους και μαζί να καταδικάζετε τον βούρδουλα που σε χτυπάει.
Πριν καταδικάσεις την βία της αντίστασης, σκέψου μήπως καταδικάζεις τον εαυτό σου σε αιώνια δουλεία. Σκέψου το συγχωροχάρτι που τους δίνεις, μην είναι το δικό σου κηδειόχαρτο.
ΝΠ
(Αγαπητέ φίλε, όπως τα γράφετε είναι. Μόνο δυο παρατηρήσεις: η μια πλευρά δεν θέλει να είναι ελεύθερη, μαντέψτε ποια, ενώ πάλι η μια πλευρά, μαντέψτε ποια, δεν σκέφτεται. Κι από την στιγμή που η σκέψη είναι ελευθερία, το πρόβλημα δεν είναι αν θα καταδικάσεις τη βία αλλά ότι έχεις καταδικάσει οριστικά την σκέψη. Στο κείμενό σας γράφετε «σκέψου» και τους ζητάτε να σκεφτούν. Δεν μπορούν. Και δεν θέλουν. Να είστε καλά.)
Η απόλυση από την εταιρεία που εργάζεσαι είναι βία και είναι πάντα μονόπλευρη.
Ο μειωμένος μισθός, ο μισθός της πείνας, είναι βία και είναι η μια πλευρά που τον επιβάλει.
Η σύνταξη χαρτζιλίκι είναι βία, μα τις συντάξεις η μια πλευρά τις ορίζει.
Το κομμένο ρεύμα είναι βία και μόνο η μια πλευρά το κόβει.
Η έξωση απ το σπίτι σου είναι βία, η κατάσχεση του σπιτιού σου είναι βία και μάντεψε, μόνο η μια πλευρά κάνει κατασχέσεις.
Το να μην μπορείς να πας το παιδί σου στο γιατρό είναι βία, να μη μπορείς να πάρεις τα φάρμακά σου και να αργοσβήνεις είναι βία. Δεν την ασκούν και οι δύο πλευρές, πάντα η μια.
Το άδειο τραπέζι στο σπίτι είναι βία και μόνιμα πεινάει η μια πλευρά μονάχα.
Το χαρτόκουτο για στέγη είναι βια. Πια πλευρά λες να κοιμάται στους δρόμους;
Το να σου μολύνουν το χώμα που πατάς για να βγάλουν χρυσό είναι βία, το να σου κλείνουν το στόμα γιατί είπες πολλά είναι βία, το να σου κλείνουν την ΕΡΤ είναι βία, το να σε μαχαιρώνουν γιατί τους κατηγορείς για βία, είναι βία, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ.
Όταν σε καλούν να καταδικάσεις, σε καλούν να συμφωνήσεις στην τιμωρία σου που αντιστάθηκες. Σε καλούν να χειροκροτήσεις την προσαγωγή σου, την σύλληψή σου, το ξυλοφόρτωμα, την καταδίκη σου, τον θάνατό σου. Σε καλούν να δώσεις άφεση στα εγκλήματά τους και να πνίξεις τις κραυγές του πόνου σου. Σε καλούν να υποταχθείς, να μείνεις δούλος τους και μαζί να καταδικάζετε τον βούρδουλα που σε χτυπάει.
Πριν καταδικάσεις την βία της αντίστασης, σκέψου μήπως καταδικάζεις τον εαυτό σου σε αιώνια δουλεία. Σκέψου το συγχωροχάρτι που τους δίνεις, μην είναι το δικό σου κηδειόχαρτο.
ΝΠ
(Αγαπητέ φίλε, όπως τα γράφετε είναι. Μόνο δυο παρατηρήσεις: η μια πλευρά δεν θέλει να είναι ελεύθερη, μαντέψτε ποια, ενώ πάλι η μια πλευρά, μαντέψτε ποια, δεν σκέφτεται. Κι από την στιγμή που η σκέψη είναι ελευθερία, το πρόβλημα δεν είναι αν θα καταδικάσεις τη βία αλλά ότι έχεις καταδικάσει οριστικά την σκέψη. Στο κείμενό σας γράφετε «σκέψου» και τους ζητάτε να σκεφτούν. Δεν μπορούν. Και δεν θέλουν. Να είστε καλά.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου