Συνηθης Υποπτος
Ξέρετε πως πολλές φορές χρησιμοποιώ σκηνές από ταινίες για να περιγράψω τα γεγονότα της καθημερινότητας. Κι αυτό γιατί έτσι κι αλλιώς έχω την πεποίθηση πως ζούμε συνεχώς σ΄ενα θέατρο όπου μας έχουν μοιράσει καποιους ρόλους κι ο σκηνοθέτης βαράει το βιολί και χορεύουμε.
Εχετε δει λοιπόν στις ταινίες δράσης, όπου ο πρωταγωνιστής - πράκτορας, όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω κάνει μια επιδρομή, νύχτα πάντα, σ ενα μέρος που είναι πολύ δύσκολο να μπει κανείς για να αρπάξει κάτι πολύ επικίνδυνο που έχουν στα χέρια τους εγκληματίες και σε δυο λεπτά τα έχει καταφέρει, κανένας δεν έχει βρεθεί στο δρόμο του, η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα και ξαφνικά ακούει ένα μικρό τρίξιμο από σόλα... Σταματάει, κοιτάζει γύρω και συνειδητοποιεί μέσα του, πως τη πάτησε... Η κάμερα σταματάει πρώτα επάνω στο υποψιασμένο βλέμμα του και μετά κάνει ένα γύρω στην αίθουσα και ξαφνικά βλέπουμε διακόσια άτομα από το πουθενά οπλισμένα να έχουν στρέψει τις κάνες επάνω του, κι ο συνήθης κακός-παρανοικός με χιούμορ βγαίνει μπροστά αφού ανάβουν φώτα προβολείς, και του λέει "καλως τον Τζον Μακ Λειν, σε περιμέναμε..."Σε όλο το σκηνικό που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, όλα μοιάζουν πολύ εύκολα έτσι δεν είναι? Η φάβα είναι εμφανέστατη. Οπως με πολύ χιούμορ είπαν διάφοροι μέσα στο διαδίκτυο, δημοσιογράφοι πέφτουν δεξιά κι αριστερά από τα σύνεφα και σκάνε κατ΄ευθείαν στο κεφάλι μας. Η πολιτεία ολόκληρη συγκλονίζεται από μια πρωτοφανή κρίση δημοκρατικότητας. Μαθαίνουμε αναδρομκά για εγκλήματα και διωγμούς μεταναστών, τσιγγάνων, ανώνυμων πολιτών, καταστηματαρχών που έχουν υποστεί διάφορα τόσα χρόνια τώρα και δεν ξέραμε τίποτα! Γέμισαν τα τηλεοπτικά δελτία με ανθρώπους με γυρισμένη πλάτη που διηγούνται το δράμα τους. Πύρινοι λόγοι εκτός και εντός διαδικτύου για το φασισμό που δεν θα περάσει. Φοβερές αποκαλυπτικές ειδήσεις που συνδέουν, άκουσον άκουσον... την αστυνομία ή το στρατό με σταγονίδια ακροδεξιών καταστάσεων. Φοβερή αποκάλυψη ε?
Ξαφνικά ο δρόμος είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα σε κάθε προσπάθεια υποστήριξης, δικαιολογίας, κατανόησης των ακραίων φαινομένων, τα οποία πλέον εμφανίζονται σαν το όραμα μερικών σειριακών δολοφόνων που δρούσαν σαν τον Τεντ Μπάντυ ας πούμε, βλέπαμε τα πτώματα αλλά οι προφάιλερ δεν είχαν ακόμα φτάσει στη λύση του μυστηρίου. Η κυβέρνηση σε ρόλο Μόργκαν Φρίμαν στο seven κουρασμένη γιατί όπου νάναι βγαίνει στη σύνταξη, μετά από κάτι τελευταίες δολοφονίες αναγκάστηκε να συνεργαστεί με τον λαό Μπραντ Πιτ και βρίσκονται τώρα σ΄εκείνο το χωράφι που τους οδήγησε ο δολοφόνος και ένας κούριερ φέρνει ένα κουτί.
Κι ο λαός φωνάζει " τι είναι στο κουτί!!!! τι είναι στο κουτί !!!!"
Κι αναρωτιέμαι ... τι είναι στο κουτί.. Γιατί κάτι μου λέει, πως το κεφάλι που θα βρούμε μέσα θα προκαλέσει μεγάλη ταραχή. Ενώ εμείς τρέχουμε στους τόπους των εγκλημάτων και παρακολουθούμε τους προφάιλερ της ενημέρωσης να δίνουν ρέστα, γιατί κάτι μου λέει πως έχει κοπεί το κεφάλι μας ήδη κι έχει σταλεί με κούριερ προς άγνωστη κατεύθυνση? Τη φάβα τη βλέπουμε, ο λάκκος που είναι...
Ξέρετε πως πολλές φορές χρησιμοποιώ σκηνές από ταινίες για να περιγράψω τα γεγονότα της καθημερινότητας. Κι αυτό γιατί έτσι κι αλλιώς έχω την πεποίθηση πως ζούμε συνεχώς σ΄ενα θέατρο όπου μας έχουν μοιράσει καποιους ρόλους κι ο σκηνοθέτης βαράει το βιολί και χορεύουμε.
Εχετε δει λοιπόν στις ταινίες δράσης, όπου ο πρωταγωνιστής - πράκτορας, όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω κάνει μια επιδρομή, νύχτα πάντα, σ ενα μέρος που είναι πολύ δύσκολο να μπει κανείς για να αρπάξει κάτι πολύ επικίνδυνο που έχουν στα χέρια τους εγκληματίες και σε δυο λεπτά τα έχει καταφέρει, κανένας δεν έχει βρεθεί στο δρόμο του, η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα και ξαφνικά ακούει ένα μικρό τρίξιμο από σόλα... Σταματάει, κοιτάζει γύρω και συνειδητοποιεί μέσα του, πως τη πάτησε... Η κάμερα σταματάει πρώτα επάνω στο υποψιασμένο βλέμμα του και μετά κάνει ένα γύρω στην αίθουσα και ξαφνικά βλέπουμε διακόσια άτομα από το πουθενά οπλισμένα να έχουν στρέψει τις κάνες επάνω του, κι ο συνήθης κακός-παρανοικός με χιούμορ βγαίνει μπροστά αφού ανάβουν φώτα προβολείς, και του λέει "καλως τον Τζον Μακ Λειν, σε περιμέναμε..."Σε όλο το σκηνικό που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, όλα μοιάζουν πολύ εύκολα έτσι δεν είναι? Η φάβα είναι εμφανέστατη. Οπως με πολύ χιούμορ είπαν διάφοροι μέσα στο διαδίκτυο, δημοσιογράφοι πέφτουν δεξιά κι αριστερά από τα σύνεφα και σκάνε κατ΄ευθείαν στο κεφάλι μας. Η πολιτεία ολόκληρη συγκλονίζεται από μια πρωτοφανή κρίση δημοκρατικότητας. Μαθαίνουμε αναδρομκά για εγκλήματα και διωγμούς μεταναστών, τσιγγάνων, ανώνυμων πολιτών, καταστηματαρχών που έχουν υποστεί διάφορα τόσα χρόνια τώρα και δεν ξέραμε τίποτα! Γέμισαν τα τηλεοπτικά δελτία με ανθρώπους με γυρισμένη πλάτη που διηγούνται το δράμα τους. Πύρινοι λόγοι εκτός και εντός διαδικτύου για το φασισμό που δεν θα περάσει. Φοβερές αποκαλυπτικές ειδήσεις που συνδέουν, άκουσον άκουσον... την αστυνομία ή το στρατό με σταγονίδια ακροδεξιών καταστάσεων. Φοβερή αποκάλυψη ε?
Ξαφνικά ο δρόμος είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα σε κάθε προσπάθεια υποστήριξης, δικαιολογίας, κατανόησης των ακραίων φαινομένων, τα οποία πλέον εμφανίζονται σαν το όραμα μερικών σειριακών δολοφόνων που δρούσαν σαν τον Τεντ Μπάντυ ας πούμε, βλέπαμε τα πτώματα αλλά οι προφάιλερ δεν είχαν ακόμα φτάσει στη λύση του μυστηρίου. Η κυβέρνηση σε ρόλο Μόργκαν Φρίμαν στο seven κουρασμένη γιατί όπου νάναι βγαίνει στη σύνταξη, μετά από κάτι τελευταίες δολοφονίες αναγκάστηκε να συνεργαστεί με τον λαό Μπραντ Πιτ και βρίσκονται τώρα σ΄εκείνο το χωράφι που τους οδήγησε ο δολοφόνος και ένας κούριερ φέρνει ένα κουτί.
Κι ο λαός φωνάζει " τι είναι στο κουτί!!!! τι είναι στο κουτί !!!!"
Κι αναρωτιέμαι ... τι είναι στο κουτί.. Γιατί κάτι μου λέει, πως το κεφάλι που θα βρούμε μέσα θα προκαλέσει μεγάλη ταραχή. Ενώ εμείς τρέχουμε στους τόπους των εγκλημάτων και παρακολουθούμε τους προφάιλερ της ενημέρωσης να δίνουν ρέστα, γιατί κάτι μου λέει πως έχει κοπεί το κεφάλι μας ήδη κι έχει σταλεί με κούριερ προς άγνωστη κατεύθυνση? Τη φάβα τη βλέπουμε, ο λάκκος που είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου